Πιρς – Κλίμακα Αυτοκτονικής Πρόθεσης [PSIS-12]

Περιγραφή Ερωτηματολογίου

Η Κλίμακα Αυτοκτονικής Πρόθεσης του Pierce (1977) αναπτύχθηκε με στόχο τη μέτρηση του βαθμού πρόθεσης σε απόπειρες αυτοτραυματισμού ή αυτοκτονίας. Το εργαλείο αυτό εξετάζει ποικίλες πτυχές της απόπειρας, όπως οι περιστάσεις, οι υποκειμενικές αναφορές του ατόμου και ο ιατρικός κίνδυνος. Το ερωτηματολόγιο αποτελείται από δώδεκα ερωτήματα, τα οποία κατανέμονται σε τρεις επιμέρους κατηγορίες.

Ανάλυση και Χρήση Δεδομένων

Τα αποτελέσματα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Οι έξι πρώτες ερωτήσεις (1–6) αφορούν τις περιστάσεις, οι τέσσερις επόμενες (7–10) αφορούν την αυτοαναφορά και οι δύο τελευταίες (11–12) τον ιατρικό κίνδυνο. Η κλίμακα συμβάλλει στη συνολική εκτίμηση της πρόθεσης αυτοκτονίας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά με άλλες κλινικές παρατηρήσεις ή εργαλεία όπως η Beck Hopelessness Scale. Δεν αποτελεί αυτόνομη διάγνωση, αλλά υποστηρικτικό εργαλείο για επαγγελματίες ψυχικής υγείας.

Στόχος

Ο πρωταρχικός στόχος της κλίμακας είναι η εκτίμηση της σοβαρότητας της πρόθεσης σε απόπειρα αυτοκτονίας ή αυτοτραυματισμού. Αποτελεί βοήθημα για την κατανόηση της ψυχολογικής κατάστασης του ατόμου, την αναγνώριση πιθανών παραγόντων κινδύνου και τη λήψη κατάλληλων κλινικών αποφάσεων.

Βαθμονόμηση

Κάθε ερώτημα έχει τρεις δυνατές απαντήσεις, με αύξοντα βαθμό πρόθεσης ή κινδύνου. Οι ερωτήσεις 1 έως 6 αξιολογούν τις περιστάσεις της απόπειρας, όπως την απομόνωση, τον χρονοκαθορισμό και τις προφυλάξεις. Οι ερωτήσεις 7 έως 10 αφορούν την πρόθεση όπως δηλώνεται από τον ίδιο τον εξεταζόμενο, όπως την επιθυμία θανάτου και το αν μετανιώνει για την πράξη. Οι ερωτήσεις 11 και 12 εκτιμούν την πιθανότητα επιβίωσης χωρίς ιατρική βοήθεια. Συγκεντρωτικά, υψηλότερη βαθμολογία υποδηλώνει εντονότερη πρόθεση αυτοκτονίας, ενώ χαμηλότερη βαθμολογία μικρότερη πρόθεση, αν και κάθε περίπτωση απαιτεί σοβαρή αξιολόγηση από ειδικό.

Βιβλιογραφία

Pierce, D.W. (1977). Suicidal intent in self-injury. British Journal of Psychiatry, 130, 377–385.