Εσωτερικός – Εξωτερικός θρησκευτικός προσανατολισμός [IERO-21]

Περιγραφή

Η Intrinsic – Extrinsic Religious Orientation Scale είναι ένα ψυχομετρικό εργαλείο σχεδιασμένο για να μετρήσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις των ατόμων προς τη θρησκεία. Αυτή η κλίμακα, που αρχικά αναπτύχθηκε από τον Gordon Allport και τον J. Michael Ross το 1967, εξετάζει κατά πόσο η θρησκεία ενός ατόμου είναι εγγενής (intrinsic) ή εξωγενής (extrinsic). Η εγγενής θρησκευτική προσανατολισμός αναφέρεται στην εσωτερική, προσωπική δέσμευση προς τη θρησκεία, ενώ η εξωγενής θρησκευτική προσανατολισμός αναφέρεται στη χρήση της θρησκείας για εξωτερικά οφέλη, όπως η κοινωνική αποδοχή ή η προσωπική ασφάλεια.

Στόχος

Ο κύριος στόχος της Intrinsic – Extrinsic Religious Orientation Scale είναι να παρέχει ένα αξιόπιστο και έγκυρο μέσο για την αξιολόγηση των κινήτρων πίσω από τη θρησκευτική συμμετοχή των ατόμων. Το εργαλείο αυτό βοηθά τους ερευνητές και τους κλινικούς να κατανοήσουν πώς οι θρησκευτικές προσανατολισμοί επηρεάζουν την ψυχολογική ευημερία, τις αξίες, τη συμπεριφορά και τις διαπροσωπικές σχέσεις των ατόμων.

Ανάλυση

Η κλίμακα Intrinsic – Extrinsic Religious Orientation αποτελείται από δύο κύριες διαστάσεις:
Εγγενής Θρησκευτική Προσανατολισμός (Intrinsic Religious Orientation – IRO):
Αξιολογεί την εσωτερική δέσμευση και την προσωπική πίστη του ατόμου προς τη θρησκεία.
Παραδείγματα δηλώσεων: “Η θρησκεία μου είναι η κυρίαρχη δύναμη στη ζωή μου.”
Εξωγενής Θρησκευτική Προσανατολισμός (Extrinsic Religious Orientation – ERO):
Αξιολογεί τη χρήση της θρησκείας για εξωτερικά οφέλη, όπως η κοινωνική αποδοχή ή η προσωπική ασφάλεια.
Παραδείγματα δηλώσεων: “Πηγαίνω στην εκκλησία κυρίως για να κοινωνικοποιηθώ.”

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση της Intrinsic – Extrinsic Religious Orientation Scale γίνεται μέσω κλιμάκων Likert, όπου οι συμμετέχοντες αξιολογούν κάθε δήλωση σε μια κλίμακα από 1 (διαφωνώ έντονα) έως 5 (συμφωνώ έντονα). Οι απαντήσεις συλλέγονται και αναλύονται για να παραχθούν συνολικές βαθμολογίες για κάθε διάσταση της θρησκευτικής προσανατολισμού. Οι υψηλότερες βαθμολογίες στην εγγενή προσανατολισμό υποδεικνύουν βαθύτερη προσωπική δέσμευση προς τη θρησκεία, ενώ οι υψηλότερες βαθμολογίες στην εξωγενή προσανατολισμό υποδεικνύουν μεγαλύτερη χρήση της θρησκείας για εξωτερικά οφέλη.

Βιβλιογραφία

Allport, G. W., & Ross, J. M. (1967). Personal religious orientation and prejudice. Journal of Personality and Social Psychology, 5(4), 432-443.
Batson, C. D., Schoenrade, P., & Ventis, W. L. (1993). Religion and the Individual: A Social-Psychological Perspective. Oxford University Press.
Kirkpatrick, L. A. (1992). An Attachment-Theory Approach Psychology of Religion. International Journal for the Psychology of Religion, 2(1), 3-28.
Gorsuch, R. L., & McPherson, S. E. (1989). Intrinsic/Extrinsic Measurement: I/E-Revised and Single-Item Scales. Journal for the Scientific Study of Religion, 28(3), 348-354.