Αξιολόγηση Ενοχών που Σχετίζονται με Τραύμα
Περιγραφή
Η Trauma-Related Guilt Inventory (TRGI) αναπτύχθηκε για να μετρήσει τις ενοχές που σχετίζονται με τραυματικές εμπειρίες. Περιλαμβάνει ερωτήσεις που εξετάζουν διάφορες πτυχές των ενοχών, όπως:
Αίσθηση Ευθύνης: Ενοχές που σχετίζονται με την αίσθηση ότι το άτομο είναι υπεύθυνο για το τραύμα ή ότι θα μπορούσε να έχει αποτρέψει το γεγονός.
Αυτοεπικρίσεις: Συμπεριφορές και σκέψεις που αφορούν την αυτοεπικριτική στάση λόγω του τραύματος.
Ενοχές για Αδράνεια: Αίσθηση ενοχής για την αδράνεια ή την ανικανότητα να αντιδράσει κατάλληλα κατά τη διάρκεια ή μετά το τραύμα.
Οι συμμετέχοντες συνήθως αξιολογούν τις δηλώσεις σε μια κλίμακα συμφωνίας (π.χ., από «πολύ διαφωνώ» έως «πολύ συμφωνώ»).
Στόχος
Ο στόχος της Trauma-Related Guilt Inventory (TRGI) είναι:
Αξιολόγηση Ενοχών που Σχετίζονται με Τραύμα: Να μετρήσει και να κατανοήσει τις διαφορετικές διαστάσεις των ενοχών που προκύπτουν μετά από τραυματικές εμπειρίες.
Κατανόηση της Επίδρασης των Ενοχών στην Ψυχική Υγεία: Να εξετάσει πώς οι ενοχές επηρεάζουν την ψυχική ευημερία και τις συναισθηματικές καταστάσεις του ατόμου.
Ενίσχυση της Παροχής Θεραπείας: Να παρέχει δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη παρεμβάσεων και θεραπειών για άτομα που υποφέρουν από ενοχές λόγω τραύματος.
Ανάλυση
Η ανάλυση της TRGI περιλαμβάνει:
Κατηγοριοποίηση Δεδομένων: Ανάλυση των απαντήσεων για να εντοπιστούν οι βασικές διαστάσεις των ενοχών και η ένταση αυτών.
Σύνθεση Αποτελεσμάτων: Εξέταση του τρόπου με τον οποίο οι ενοχές σχετίζονται με άλλες ψυχολογικές μεταβλητές, όπως η κατάθλιψη και το άγχος.
Αξιοπιστία και Εγκυρότητα: Εκτίμηση της αξιοπιστίας της κλίμακας μέσω της εσωτερικής συνέπειας (π.χ., συντελεστής Cronbach’s α) και της εγκυρότητάς της μέσω στατιστικών μεθόδων, όπως η παραγοντική ανάλυση.
Βαθμονόμηση
Η βαθμονόμηση της TRGI περιλαμβάνει:
Συλλογή Δεδομένων: Χρήση της κλίμακας σε διάφορους πληθυσμούς για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τα επίπεδα ενοχών που σχετίζονται με τραύμα.
Στατιστική Ανάλυση: Εφαρμογή στατιστικών εργαλείων για την ανάλυση των δεδομένων και την αξιολόγηση της εσωτερικής συνέπειας και της εγκυρότητας της κλίμακας.
Βιβλιογραφία
Kubany, E. S., Hill, E. M., & Owens, J. A. (2003). “Development and Validation of a Measure of Trauma-Related Guilt: The Trauma-Related Guilt Inventory.” Psychological Assessment, 15(1), 11-27.
Kubany, E. S., & Watson, S. B. (2003). “Trauma-Related Guilt: Its Role in the Development and Maintenance of Posttraumatic Stress Disorder.” Journal of Traumatic Stress, 16(4), 329-338.
Foa, E. B., & Kozak, M. J. (1986). “Emotional Processing of Fear: Exposure to Corrective Information.” Psychological Bulletin, 99(1), 20-35.
Herman, J. L. (1992). “Trauma and Recovery: The Aftermath of Violence–From Domestic Abuse to Political Terror.” Basic Books.
Briere, J. (1992). “Child Abuse Trauma: Theory and Treatment of the Lasting Effects.” Sage Publications.
Miller, W. R., & Rollnick, S. (2013). “Motivational Interviewing: Helping People Change.” Guilford Press.