Κλίμακα ιδεαλιστικής παραμόρφωσης

Περιγραφή

Η “Idealistic Distortion Scale” (IDS) είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται για να αξιολογήσει την τάση των ατόμων να εξιδανικεύουν ή να παραμορφώνουν την πραγματικότητα με βάση ιδανικά ή επιθυμίες τους. Η κλίμακα αυτή συνήθως εστιάζει στο πώς οι άνθρωποι δημιουργούν μια ιδεαλιστική εικόνα για εαυτούς τους, τις σχέσεις τους ή άλλες καταστάσεις, και πώς αυτή η εξιδανίκευση επηρεάζει την αντίληψή τους για την πραγματικότητα και τις αποφάσεις τους.

Στόχος

Ο κύριος στόχος της IDS είναι να:
Μετρήσει την έκταση της ιδεαλιστικής παραμόρφωσης στην αντίληψη των ατόμων. Αυτό περιλαμβάνει την τάση τους να βλέπουν τις καταστάσεις και τις σχέσεις με υπερβολικά θετικό ή ρομαντικό τρόπο.
Αξιολογήσει την επίδραση της ιδεαλιστικής παραμόρφωσης στις προσωπικές σχέσεις, την αυτοεκτίμηση και την ικανοποίηση από τη ζωή.
Παρέχει πληροφορίες για τις ψυχολογικές επιπτώσεις της ιδεαλιστικής αντίληψης, όπως αυξημένη απογοήτευση ή συγκρούσεις όταν η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες.
Εντοπίσει περιοχές που χρειάζονται παρέμβαση ή υποστήριξη για την πιο ρεαλιστική αντίληψη της πραγματικότητας.

Ανάλυση

Η ανάλυση των δεδομένων που συλλέγονται μέσω της IDS περιλαμβάνει:
Αξιοπιστία: Χρησιμοποιούνται μέθοδοι όπως το Cronbach’s alpha για την αξιολόγηση της εσωτερικής συνοχής της κλίμακας. Υψηλές τιμές του Cronbach’s alpha υποδεικνύουν ότι η κλίμακα μετρά σταθερά την ιδεαλιστική παραμόρφωση.
Ανάλυση Παραγόντων: Εφαρμόζεται για να επιβεβαιώσει τη δομική εγκυρότητα της κλίμακας και να αναγνωρίσει τις κύριες διαστάσεις της ιδεαλιστικής παραμόρφωσης. Αυτή η ανάλυση βοηθά να κατανοηθούν οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ιδεαλιστική αντίληψη.
Συσχετίσεις: Εξετάζονται οι συσχετίσεις μεταξύ της ιδεαλιστικής παραμόρφωσης και άλλων μεταβλητών όπως η ικανοποίηση από τη ζωή, η ψυχολογική ευημερία, και η ποιότητα των σχέσεων, για να κατανοηθούν οι επιπτώσεις της ιδεαλιστικής αντίληψης.

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση της IDS πραγματοποιείται συνήθως με τη χρήση κλίμακας Likert 5 βαθμίδων ή 7 βαθμίδων, όπου οι συμμετέχοντες αξιολογούν τη συμφωνία τους με δηλώσεις που σχετίζονται με την ιδεαλιστική τους αντίληψη. Οι συνολικές βαθμολογίες προκύπτουν από την προσθήκη των βαθμολογιών των ερωτήσεων, με υψηλότερες βαθμολογίες να υποδεικνύουν ισχυρότερη ιδεαλιστική παραμόρφωση.

Βιβλιογραφία

Festinger, L. (1954). Theory of Social Comparison Processes. Human Relations.
Lazarus, R. S., & Folkman, S. (1984). Stress, Appraisal, and Coping. Springer Publishing.
Neisser, U. (1976). Cognition and Reality: Principles and Implications of Cognitive Psychology. Freeman.
Higgins, E. T. (1987). Self-Distortion and Self-Deception: The Role of the Ideal Self in Personality Development. Psychological Review.
Gergen, K. J. (1971). The Psychology of the Self: Theoretical and Empirical Perspectives. Holt, Rinehart and Winston.