Κλίμακα Έκφρασης Θυμού για Παιδιά [AESC-30]

Περιγραφή Κλίμακας

Η Κλίμακα Έκφρασης Θυμού για Παιδιά (AESC-30) είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης που σχεδιάστηκε για να μετρήσει την έκφραση και τη διαχείριση του θυμού σε παιδιά ηλικίας 6 έως 16 ετών. Αποτελείται από 30 ερωτήσεις που αξιολογούν διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους τα παιδιά εκφράζουν ή καταστέλλουν το θυμό τους, καθώς και τις στρατηγικές που χρησιμοποιούν για να αντιμετωπίσουν τον θυμό τους.

Ανάλυση και χρήση δεδομένων

Τα δεδομένα που συλλέγονται μέσω του AESC-30 χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση προτύπων έκφρασης θυμού και για την εκτίμηση της συναισθηματικής υγείας των παιδιών. Οι αναλύσεις μπορεί να περιλαμβάνουν συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών ομάδων παιδιών (π.χ. φύλο, ηλικία) ή να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ της έκφρασης θυμού και άλλων ψυχολογικών παραμέτρων, όπως η αυτοεκτίμηση ή οι κοινωνικές δεξιότητες.

Στόχος

Ο κύριος στόχος του AESC-30 είναι να προσδιορίσει τα μοτίβα έκφρασης θυμού στα παιδιά και να εντοπίσει πιθανές δυσκολίες στη διαχείριση συναισθημάτων. Αυτό το εργαλείο χρησιμοποιείται συχνά από ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς για να κατανοήσουν καλύτερα την συναισθηματική υγεία των παιδιών και να αναπτύξουν παρεμβάσεις για τη βελτίωση των δεξιοτήτων διαχείρισης θυμού.

Βαθμονόμηση

Το AESC-30 βαθμολογείται χρησιμοποιώντας μια κλίμακα Likert τεσσάρων σημείων, όπου τα παιδιά αξιολογούν πόσο συχνά βιώνουν συγκεκριμένες αντιδράσεις θυμού, από “Ποτέ” έως “Πάντα”. Οι βαθμολογίες συγκεντρώνονται για να παρέχουν μια συνολική εκτίμηση των τάσεων έκφρασης θυμού ενός παιδιού, με τις υποκλίμακες να παρέχουν περαιτέρω πληροφορίες για τις συγκεκριμένες στρατηγικές έκφρασης ή καταστολής.

Βιβλιογραφία

Feindler, E. L., & Engel, E. C. (2011). Assessment and Intervention for Adolescent Anger and Aggression: Empirical Support and Future Directions. Cognitive and Behavioral Practice, 18(2), 205-214.
Zeman, J., Cassano, M., Perry-Parrish, C., & Stegall, S. (2006). Emotion Regulation in Children and Adolescents. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, 27(2), 155-168.
Del Vecchio, T., & O’Leary, S. G. (2004). Effectiveness of Anger Treatments for Specific Anger Problems: A Meta-Analytic Review. Clinical Psychology Review, 24(1), 15-34.
Cole, P. M., & Hall, S. E. (2008). Emotion Dysregulation as a Risk Factor for Psychopathology. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 49(5), 448-454.
Lochman, J. E., & Wells, K. C. (2002). Contextual Social-Cognitive Moderators and Mediators of Aggressive Behavior in Children. Journal of Abnormal Child Psychology, 30(3), 283-304.