Παραβατικοί Συνομήλικοι – Μελέτη Ανάπτυξης Νεολαίας του Ρότσεστερ [DPRYDS-8]

Περιγραφή Ερωτηματολογίου

Το ερωτηματολόγιο βασίζεται στη Μελέτη Νεανικής Παραβατικότητας — Μελέτη Ανάπτυξης Νεολαίας του Ρότσεστερ (Rochester Youth Development Study), μια διαχρονική μελέτη που ξεκίνησε το 1989 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το δείγμα περιλαμβάνει 639 εφήβους από το Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν μέχρι την ηλικία των 25 ετών. Το ερωτηματολόγιο εστιάζει στις παραβατικές συμπεριφορές συνομηλίκων, όπως χρήση βίας, κλοπές, βανδαλισμοί και απουσίες από το σχολείο.

Στόχος

Ο στόχος του ερωτηματολογίου είναι η αποτύπωση της έκτασης στην οποία οι έφηβοι εκτίθενται σε παραβατικές συμπεριφορές από τον κύκλο των φίλων τους. Με τον τρόπο αυτό, ενισχύεται η κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στην επιρροή των συνομηλίκων και την εμφάνιση παραβατικότητας στους εφήβους.

Ανάλυση και Χρήση Δεδομένων

Οι ερωτήσεις εστιάζουν σε συμπεριφορές που έλαβαν χώρα τις τελευταίες 30 ημέρες. Οι συμμετέχοντες καλούνται να δηλώσουν πόσοι από τους φίλους τους ενεπλάκησαν σε συγκεκριμένες ενέργειες, όπως χρήση όπλου ή βίας για απόσπαση χρημάτων, επιθέσεις, κλοπές, βανδαλισμοί, οδήγηση χωρίς άδεια του ιδιοκτήτη και αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο. Οι απαντήσεις καταγράφονται σε τετραβάθμια κλίμακα, από το 1 (κανένας από αυτούς) έως το 4 (οι περισσότεροι από αυτούς). Τα σκορ αθροίζονται, με υψηλότερες τιμές να υποδεικνύουν μεγαλύτερη έκθεση του εφήβου σε παραβατικές συμπεριφορές συνομηλίκων. Τα δεδομένα μπορούν να αξιοποιηθούν για την πρόληψη νεανικής παραβατικότητας, την ανάπτυξη εκπαιδευτικών και κοινωνικών παρεμβάσεων και την ερευνητική τεκμηρίωση της σημασίας της επίδρασης των συνομηλίκων στη διαμόρφωση συμπεριφοράς.

Βαθμονόμηση

Η βαθμονόμηση γίνεται μέσω της κλίμακας απαντήσεων από 1 έως 4. Ο συνολικός βαθμός προκύπτει από το άθροισμα των απαντήσεων σε όλες τις ερωτήσεις. Όσο υψηλότερος είναι ο βαθμός, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα εμπλοκής του εφήβου σε περιβάλλον παραβατικών επιρροών.

Βιβλιογραφία

Thornberry T. P., Lizotte A. J., Krohn M. D., Farnworth M., & Jang S. J. (1994). Delinquent peers, beliefs, and delinquent behavior: A longitudinal test of interactional theory. Criminology, 32, 47–83.
Centers for Disease Control and Prevention (CDC). (2004). Measuring Violence-Related Attitudes, Behaviors, and Influences Among Youths: A Compendium of Assessment Tools.