Αξιολόγηση Συμπεριφοράς Κινδύνου: Ανάλυση Συμπεριφορών Υψηλού Ρίσκου και των Επιπτώσεών τους [RBA-40]

Ανάλυση

Η Αξιολόγηση Συμπεριφοράς Κινδύνου (RBA) είναι ένα εργαλείο που έχει σχεδιαστεί για να αξιολογεί τις συμπεριφορές υψηλού κινδύνου που μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία των ατόμων. Το RBA εξετάζει διάφορες πτυχές της ριψοκίνδυνης συμπεριφοράς, όπως η χρήση ουσιών, η επικίνδυνη σεξουαλική δραστηριότητα, η οδήγηση υπό την επήρεια ουσιών, και άλλες μορφές επικίνδυνης συμπεριφοράς. Στόχος του εργαλείου είναι να εντοπίσει παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάληψη κινδύνων και να υποστηρίξει την ανάπτυξη παρεμβάσεων που μειώνουν αυτές τις συμπεριφορές.

Στόχος

Ο στόχος της κλίμακας είναι:
Αξιολόγηση Συμπεριφορών Υψηλού Κινδύνου: Να μετρήσει τη συχνότητα και τη φύση των ριψοκίνδυνων συμπεριφορών που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των ατόμων.
Κατανόηση Προκαλούντων Παραγόντων: Να διερευνήσει τους κοινωνικούς, ψυχολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που προάγουν τη ριψοκίνδυνη συμπεριφορά.
Υποστήριξη Ανάπτυξης Παρεμβάσεων: Να συμβάλλει στην ανάπτυξη προγραμμάτων πρόληψης και παρέμβασης που στοχεύουν στη μείωση των συμπεριφορών υψηλού κινδύνου.
Προώθηση Έρευνας στην Πρόληψη Κινδύνων: Να ενισχύσει την επιστημονική έρευνα σχετικά με την πρόληψη και την παρέμβαση σε επικίνδυνες συμπεριφορές.

Βαθμονόμηση

Η κλίμακα περιλαμβάνει διάφορες ερωτήσεις που αξιολογούν τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των συμπεριφορών κινδύνου χρησιμοποιώντας μια κλίμακα Likert, από το 1 (ποτέ) έως το 5 (πολύ συχνά). Οι ερωτήσεις καλύπτουν διάφορες κατηγορίες συμπεριφοράς υψηλού κινδύνου και οι συνολικές βαθμολογίες παρέχουν μια εκτίμηση του επιπέδου κινδύνου που διατρέχουν τα άτομα.

Βιβλιογραφία

Needle, R., Fisher, D. G., Weatherby, N. L., Chitwood, D., Brown, B., Cesari, H., & Booth, R. (1995). “The Reliability of Self-Reported HIV Risk Behaviors of Drug Users.” Psychology of Addictive Behaviors, 9(4), 242-250.
Weatherby, N. L., Needle, R., Cesari, H., Booth, R., McCoy, C., Watters, J., & Chitwood, D. (1994). “Validity of Self-Reported Drug Use Among Injection Drug Users and Crack Cocaine Users Recruited Through Street Outreach.” Evaluation and Program Planning, 17(4), 347-355.
Fisher, D. G., & Johnson, M. E. (1990). “The Validity of Self-Reported Drug Use Data: The Accuracy of Responses on Confidentiality and Data Collection Methodology.” NIDA Research Monograph, 100, 147-155.
Needle, R., & Coyle, S. (1997). “The Impact of Changing Methods of Data Collection on the Reliability of Self-Reported Drug Use Data.” NIDA Research Monograph, 167, 229-249.
Martin, J. L., & Taylor, P. (1998). “Assessing Risk for Drug-Related Harm: A Study of Young People in Two Areas.” Drugs: Education, Prevention and Policy, 5(2), 161-177.